حتما برای شما هم پیش آمده که در شرایطی قرار بگیرید که نیاز داشته باشید با استفاده از چوب آتش روشن کنید. برای روشن کردن آتش باید چوبهای خشک را انتخاب کنید؛ زیرا ساختار چوب به گونهای است که آب در تمام بخشهای آن جریان پیدا میکند؛ به همین جهت چوبهای تازه مقدار زیادی آب در بافت خود دارند و بهراحتی آتش نمیگیرند.
چوب تازه یا مرطوب برای کارهای نجاری مناسب نیست؛ زیرا چوب نجاری باید بهصورت دقیق اندازهگیری شود اما چوب تازه اصلاً حالت ثابتی نداشته و زمانی که خشک میشود، بهاصطلاح آب میرود. چوبی که برای کارهای نجاری دقیق مورداستفاده قرار میگیرد باید کاملاً خشکشده و حالت پایداری پیداکرده باشند تا بتوان از آنها برای کارهای نجاری استفاده کرد. به همین خاطر است کارخانههای چوببری مدت طولانی چوب را انبار میکنند تا با جریان هوا خشک شوند یا آنها را در کورههای مخصوص میپزند که به آن کوره چوب خشککنی میگویند.
ایده آل ترین نوع چوب برای کارهای نجاری چوبی است که خشک شده و در حالت تعادل قرار دارد؛ زیرا پروژههای نجاری بهخوبی با استفاده از آن پیادهسازی میشوند. چند نکته در این زمینه وجود دارد که باید به آن توجه داشته باشید:
چوب بهصورت طبیعی سعی دارد تا میزان رطوبت خود را با محیط پیرامونش یکسان کند و همین تحرکات روی قطعه چوب به دلیل جابهجایی میزان رطوبت در شیارهای چوب است.
زمانی که قصد دارید چهارچوب کابینت را بسازید، شیارهای هر چهار طرف کابینت باید هم جهت باشند. به همین علت هر چهار طرف کابینت باید به یک اندازه باشند.(مخصوصاً اگر که هر چهار بخش کابینت از یک قطعه چوب درست شده باشد)
البته این موضوع زمانی که میخواهید کشوهایی را روی کابینت نصب کنید میتواند دردسرهایی ایجاد کند مثلاً کشوها بهخوبی باز و بسته نشوند. به همین خاطر است که چهارچوب بسیاری از کابینتها را با استفاده از تخته سهلا درست میکنند. یکی از ویژگیهای مناسب این چوب عدم تأثیرگذاری رطوبت روی آن است.
زمانی که قصد دارید تخته چوب را به هم بچسبانیم تا سطح روی میز را درست کنید، نهتنها شیارهای هر چوب باید در یک راستا بوده تا رنگ سطوح به یکشکل باشد بلکه انتهای هر شیار باید عکس دیگری باشد. بهبیاندیگر اگر یک صفحه جوری قرار بگیرد که انتهای آن در سمت راست باشد صفحه بعدی باید برعکس این حالت قرار بگیرد و به همین روش کار ادامه پیدا کند. این موضوع باعث میشود تا میزان رطوبت هر سطح با دیگری متفاوت نباشد.
زمانی که قرار است این سطوح روی یک میز پیادهسازی شود انتهای شیارهای هر چوب باید در سطحی از میز قرار بگیرد که فضای کمتری دارد. برای وصل کردن این سطح، بخش جلویی میز را پیچ کرده تا بتوان بهراحتی آن را حرکت داد ولی در بخش پشتی، پیچ باید جوری اضافه شود که صفحهها بتوانند عریض و باریک شوند. اگر این بخشها بهخوبی پیادهسازی نشوند احتمال انقباض و انبساط چوب وجود دارد که میتواند باعث ترک خوردن سطح روی میز شود.
امیدواریم روشهای بالا در انجام کارهای نجاری مفید باشد و کمکتان کند. اگر شما هم نکته یا تجربهای در این زمینه دارید آن را با ما به اشتراک بگذارید.
نظرات رو ببینید
Hi, every time i used to check website posts here in the early hours in the daylight, since i like
to learn more and more.
we are grateful for your support!