از صفر تا صد پولیش گیتار | نکاتی درباره پولیش برای سازندگان گیتار

پولیش فرانسوی چیست؟

پولیش فرانسوی که بیشتر برای گیتارهای فلامنکو و کلاسیک به کار می‌رود، بیشتر از تمامی مراحل ساخت گیتار با ایده‌ها و نظرات گوناگونی مواجه شده است. این پولیش از دیرباز در صنعت مبلمان به کار برده می‌شده و در پرداخت گیتار می‌تواند جایگزین خوبی برای وارنیش‌هایی باشد که دیر خشک می‌شود. پولیش فرانسوی درخشش چشمگیری به چوب می‌دهد و به خوبی به چوب می‌چسبد. از آن‌جا که پولیش فرانسوی لایه بسیار نازکی است، تن رنگ بسیار زیبایی برای چوب فراهم کرده و به راحتی قابل ترمیم و بازپرداخت است. بیایید نگاهی به پولیش فرانسوی، ساختار و نگهداری از آن بیندازیم.

شلاک

پولیش فرانسوی در واقع پرداخت با شلاک است که با دست و با استفاده از یک دستمال پارچه‌ای روی چوب زده می‌شود. شلاک در واقع نوعی رزین است که از ترشحات یک حشره آسیایی که از پوست درختان تغذیه می‌کند به دست می‌آید. تنوع رنگ شلاک بستگی به نوع درختی دارد که از آن تغذیه می‌کند. ترشحات این حشره به شکل پوسته پوسته‌های شیشه‌ای درآمده که برای تبدیل شدن به شلاک مایع با الکل ترکیب می‌شود. شلاک به نسبت کمی ترکیب می‌شود زیرا شلاک مایع طول عمر نسبتا کمی در حدود 6 ماه دارد.

بیشتر سازنده‌های آلات موسیقی روش خود را برای ترکیب دارند و بر اساس نیاز و نوع شلاک آن را رقیق می‌کنند. یکی از دلایلی که سازنده‌های آلات موسیقی از پولیش استفاده می‌کنند، استفاده از مواد پرداخت در کمترین مقدار ممکن است. به همین دلیل با استفاده از یک تکه پارچه شلاک را روی چوب می‌زنند. همچنین شلاک تنها ماده‌ای است که می‌توان چندین لایه از آن را روی هم استفاده کرد.

پر کردن منافذ

ابتدا باید با استفاده از پد مخصوص یک لایه شلاک روی گیتار زده و در مرحله بعد فیلر انتخاب شده را استفاده کنید. چوب‌هایی که منافذ زیادی دارند مثل رزوود، باید منافذ آن با فیلرهای خمیری، اپوکسی یا محلول پومیس پر شود. پومیس نوعی پودر سنگ بوده که وقتی با شلاک ترکیب می‌شود  شفاف شده و رنگ چوب را به خود جذب می‌کند. این ماده مانند شیشه پودرشده سبک است و روی چوب خاصیت سفت کننده دارد. این خاصیت پولیش فرانسوی نقش بسیار مهمی در رسایی صدای گیتار دارد. پومیس علاوه بر فیلر بخشی از سطح چوب می‌شود که در رزونانس ساز تاثیرگذار است. پومیس یا هر فیلر دیگری روی صفحه صدای سازهایی که از جنس صنوبر و سدار هستند به کار برده نمی‌شود؛ زیرا چوب‌های بدون منفذ مثل سرو و افرا بدون نیاز به فیلر سطح پرداخت زیبایی را فراهم می‌کند.

صدها یا شاید هزاران لایه

پس از پرکردن منافذ، شلاک مایع را با استفاده از پد با حرکت دایره‌وار یا به شکل عدد 8 انگلیسی به کار برده می‌شود. سازنده گیتار به همین صورت دائم شلاک رقیق شده با الکل را به صفحه گیتار اضافه کرده و پخش می‌کند. گاهی اوقات لازم است پد را با روغن زیتون، کتان یا گردو چرب کنید تا حالت چسبندگی نداشته باشد. به این کار در لایه‌های بسیار نازک ادامه می‌دهید تا به پرداخت نهایی دلخواه برسید. این کار به مدت 3 روز در 3 مرحله نیم ساعته انجام می‌شود. فراموش نکنید که باید زمان زدن لایه شلاک و مدت زمان موردنیاز برای خشک شدن لایه‌ها را نیز بدانید که با تجربه و تکرار به دست می‌آید. پس از اتمام لایه‌ها زمان سنباده‌کاری پولیش فرانسوی فرا می‌رسد که فرآیند آن مانند سنباده کاری لاک الکل است؛ اما به دقت بیشتری نیاز دارد زیرا شلاک بسیار نرم‌تر از لاک الکل است.

در میان سازندگان گیتار نظرات متفاوتی در رابطه با نوع روغن، الکل، شلاک، فیلر و حتی پد مورداستفاده وجود دارد؛ همین‌طور در رابطه با این که چه مدت زمانی پولیش‌کاری ساز به طول می‌انجامد.

مراقبت از گیتارهایی که با پولیش فرانسوی پرداخت شده است

پولیش فرانسوی یکسری معایب دارد؛ به عنوان مثال روی چوب‌های نرم مثل صنوبر و سدار به راحتی خراش برمی‌دارد. به گرما حساس بوده و نرم می‌شود. چنانچه گیتار داخل اتومبیلی که دمای آن بالاتر از 45 درجه فارنهایت باشد قرار بگیرد ممکن است جعبه روی گیتار جابیندازد یا آستر جعبه به گیتار بچسبد یا رطوبت پرداخت ساز را کدر کرده و به مرور زمان باعث ایجاد شکاف روی سطح می‌شود. برای کسانی که استفاده از پولیش فرانسوی را تجربه کرده‌اند ترمیم آن کار بسیار آسانی است. در واقع افرادی که دارای تجربه کافی هستند می‌توانند در کوتاه‌ترین زمان از پولیش فرانسوی برای پرداخت گیتار استفاده کنند.

نکته: برای مراقبت از پولیش فرانسوی با دستمال تمیزی آن را پاک کرده و از آن در مقابل دشمنانش که گرما، رطوبت و ابزار تیز مانند سوزن، میخ و … هستند محافظت کنید.

نکاتی درباره پولیش برای نوازندگان گیتار

روش تمیزکردن، محافظت و پولیش گیتار

یکی از روش‌های محافظت از گیتار پولیش‌کاری آن است. برای این کار باید ابتدا تارهای گیتار را جدا کنید تا به راحتی بتوانید این کار را انجام دهید. برای تمیز کردن دسته گیتار از روغن‌های طبیعی مثل روغن لیمو استفاده کنید. اما برای تمیز کردن بدنه آن باید از پولیش مخصوص پرداخت ساز که به فینیش (finish) آن هیچ آسیبی نمی‌رساند استفاده کرد. در ادامه روش تمیز کردن گیتار با پولیش را بیاموزیم.

دست‌ها را تمیز شسته و خشک کنید. سپس گیتار را روی سطح تمیزی قرار دهید. نخستین کاری که باید انجام دهید این است که گوشی‌های کوک را شل کنید. ابتدا با تار E که ضخیم‌ترین تار است و در بالاترین قسمت قرار دارد شروع کنید. تارها را بیش از حد باز نکنید که به هم گره بخورند.

پس از این که تمام گوشی‌های کوک را شل کردید؛ تارها را از پیچ باز کنید.

سپس تارها را از پل خرک جدا کنید. اگر گیتار شما آکوستیک باشد روی پل خرک پیچ‌هایی وجود دارد که باید با استفاده از پیچ‌گوشتی باز کرده و تارها را از پل خرک جدا کنید.

با استفاده از دستمال تمیزی سطح روی گیتار و دسته آن را کاملا تمیز کنید.

با استفاده از یک میخ فلزی گردوغبار و جرم‌های کناره‌های فرت‌ها را تمیز کنید. مراقب باشید که صفحه فرت خراش برندارد.

با پارچه ای زبر روی صفحه فرت را در جهت بافت چوب تمیز کنید تا تمام جرم‌ها تمیز شود.

دستمال تمیزی را به چند قطره روغن لیمو آغشته کرده و پشت و روی صفحه فرت را با آن تمیز کنید. سپس برای تمیز کردن روغن‌های اضافی با دستمال تمیز دیگری روی صفحه فرت بکشید.

برای تمیز کردن بدنه گیتار از پولیش مخصوص گیتار استفاده کنید. پولیش‌های زیادی برای گیتار وجود دارد که هر کدام برای فینیش و گیتار مخصوصی در نظر گرفته شده است. برای پیدا کردن پولیش مخصوص گیتار خود باید مدل ساز را بدانید یا از فروشگاه ابزارآلات موسیقی کمک بخواهید.

از فاصله 15 سانتی‌متری پولیش را روی صفحه گیتار و کناره‌ها اسپری کنید. با دستمال میکروفیبر با حرکات دایره‌وار روی صفحه بکشید تا پولیش به تمام سطوح گیتار به جز صفحه فرت برسد.

پس از اتمام پولیش‌کاری سیم‌ها را دوباره به همان ترتیبی که باز کرده بودید ببندید. بهتر است از سیم‌های جدید استفاده کرده و سیم‌های قدیمی را دور بیندازید.

با استفاده از روش‌های بالا می‌توانید به راحتی گیتار خود را نو کنید. اگر درباره هریک از مراحل بالا سوال یا تجربه‌ای دارید در بخش نظرات آن را با ما در میان بگذارید.